مقایسه سطح بیان LncRNA TERRA و طول تلومر در نمونه جفت زنان مبتلا به پرهاکلامپسی و سالم

مقدمه: پره­اکلامپسی نوعی سندرم اختصاصی حاملگی است که تمام اعضای بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. یکی از علل احتمالی پره­اکلامپسی، عوامل ژنتیکی از جمله ژن‌های زمینه‌ساز ارثی می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه سطح بیان LncRNA TERRA و طول تلومر در نمونه جفت زنان مبتلا به پره­اکلامپسی و سالم انجام شد. روش‌کار: در این مطالعه مورد- شاهدی که در سال 97-1396 انجام شد، از 25 زن مبتلا به پره­اکلامپسی که به بیمارستان علوی اردبیل مراجعه نمودند و کاندید ختم بارداری شدند، نمونه جفت تهیه شد و برای گروه کنترل نیز از 25 زن فاقد بیماری نمونه جفت تهیه شد. پس از استخراج RNA و سنتز cDNA میزان بیان ژن TERRA با استفاده از Real Time PCR و تغییرات طول تلومر با استفاده از تکنیک Telomere Length Assay اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون تی مستقل انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین به‌دست آمده برای سطح بیان LncRNA TERRA در گروه مورد 9/1±87/7 و در گروه شاهد 8/2±8/9 بود که بر اساس نتایج آزمون تی مستقل بین دو گروه اختلاف آماری معنی‌داری از لحاظ سطح بیان LncRNA TERRA وجود داشت (006/0=p). در بررسی تفاوت طول تلومر در دو گروه، میانگین به‌دست آمده برای طول تلومر در گروه مورد 9/1± 35/4 و در گروه شاهد 54/1±2/6 بود که بر اساس نتایج آزمون تی مستقل بین دو گروه اختلاف آماری معنی‌داری از لحاظ طول تلومر وجود داشت (001/0=p). بین سن مادران و سطح بیان LncRNA TERRA و طول تلومر همبستگی معنی‌داری وجود نداشت (88/0=p). بین جنسیت نوزادان در سطح بیان LncRNA TERRA و طول تلومر ارتباطی وجود نداشت (1/0=p). نتیجه‌گیری: نتایج به‌دست آمده از این مطالعه بیانگر نقش مشخص LncRNA TERRA و طول تلومر در پره­اکلامپسی می‌باشند. می‌توان از دو معیار سطح بیان LncRNA TERRA و طول تلومر در پیش‌بینی و تشخیص پره­اکلامپسی استفاده نمود.